Opis:

Nowość podejścia wyraża się we wprowadzeniu, po pierwsze, opcji interakcjonizmu, po drugie – perspektywy fenomenolo­gicznej i po trzecie – w odwołaniu się do analiz codziennej egzystencji, która stanowi rzeczywistość par excellence, co upoważnia nas do przyznania jej miana rzeczywistości pod­stawowej – jak podkreślają P.L. Berger i T. Luckmann w swojej pracy „Społeczne tworzenie rzeczywistości”.

Niezaprzeczalna wartość przedłożonej pracy tkwi w tym, że uwidacznia działanie wszystkich podmiotów edukacji. Jest formą namysłu fenomenologicznego nad rzeczywistością socjalizacji, która pojawia się w myślach i działaniach dzieci i nauczyciela. Jest ona przez to jednostkowo niepowtarzalna, ukryta, ale i rzeczywista. Dlatego też warto doświadczenia dzieci i pedagogów poddawać refleksji, by nie przemknęły niezauważone, gdyż są cennym predyktorem działań eduka­cyjno-socjalizacyjnych.

Jest to praca ważna, oryginalna i niewątpliwie potrzebna z punktu widzenia zapobiegania wykluczeniu społecznemu w edukacji. Samo w sobie recenzowane dzieło lokalizuje się w nurcie studiów proksemicznych i w analizach komunikacji. Ukazuje złożoność poczynań prowadzących i wprowadzają­cych jednostkę do „bycia razem”.

Z recenzji wydawniczej dr hab. Hanny Żuraw, prof. UP-H w Siedlcach