Czesław Kosakowski
doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki specjalnej

Kwalifikacje
W latach 1965-1983 uzyskał: tytuł magistra (1965) 
wychowawcy placówek wychowawczo-opiekuńczych specjalnych (1966)
stopień naukowy doktora (1975)
stopień naukowy doktora habilitowanego (1983)

Przebieg pracy zawodowej
Zakład wychowawczy im. Janusza Korczaka w Toruniu (1965-1973)
redakcja „Życia szkoły” - redaktor działu, sekretarz redakcji (1965-1974)
asystent (1974)
adiunkt (1975-1985)
docent (1986-1990)
profesor nadzwyczajny (1990-1995) w Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika profesor nadzwyczajny w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie
 od 1995 r. - profesor zwyczajny

Pełnione funkcje
Zastępca dyrektora Instytutu Pedagogiki i Psychologii w Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika (1981-1987)
prodziekan Wydziału Humanistycznego UMK w Toruniu (1986-1990)
kierownik Zakładu Pedagogiki Specjalnej w Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika (1989-1995)
kierownik Zakładu Pedagogiki Specjalnej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie (od 1995)
konsultant i recenzent (raportów rocznych i końcowego) Resortowego Programu Badań Podstawowych Ministerstwa Edukacji Narodowej nr III.32 „Rewalidacja osób odchylonych od normy w Polsce” (1985-1990)
członek Rady Programowej Wydawnictwa Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej w Warszawie (1985-1990)
przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Stopni Specjalizacji Zawodowej w zakresie terapii pedagogicznej i pedagogiki specjalnej W Toruniu (od 1985)
członek Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem (w latach 1983-1988)
prezes Oddziału Wojewódzkiego w Toruniu oraz członek Zarządu Głównego; redaktor naukowy „Zeszytów Naukowych UMK” w Toruniu, AUNC Pedagogika XVII, XVIII, XX
członek zespołu redakcyjnego „Kultury i Edukacji” (1992-1994)
członek Zespołu Pedagogiki Specjalnej Komitetu Nauk Pedagogicznych pan (od 1994)
przewodniczący Grupy Doradczej przy Programie Polska Holandia „Przygotowanie kadr do pracy z dziećmi z wielozakresowymi upośledzeniami” Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej (od 1994)
członek Zespołu Kierunkowego Pedagogiki Specjalnej Centralnego Ośrodka Metodycznego Studiów Nauczycielskich przy Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie (od 1995)
członek Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym (od 1991)
członek Stowarzyszenia „Olimpiady Specjalne” (od 1995)
członek Rady Programowej czasopisma „Wychowanie na co dzień” (od 1995)
członek Rady ds. Kształcenia Nauczycieli przy Ministrze Edukacji Narodowej (kadencja 1996-1999)

Udział w kształceniu kadr i organizacji imprez naukowych
Promotor 226 prac magisterskich; recenzent 5 prac doktorskich
recenzent 9 projektów badawczych dla Komitetu Badań Naukowych z zakresu pedagogiki specjalnej; recenzent dorobku naukowego 5 osób.
Organizator wymiany studentów pedagogiki z Oldenburgiem (Niemcy) i Lejdą (Holandia).

Współorganizator konferencji i seminariów naukowych:
„Rehabilitacja osób i jąkających się” (1987)
„Wanda Szuman - historia jednego życia” (1995;
„Stan obecny i perspektywy kształcenia specjalnego osób lekko upośledzonych umysłowo” (1995)
Wykłady na 9 kursach kwalifikacyjnych z zakresu oligofrenopedagogiki dla nauczycieli i wychowawców placówek dla dzieci upośledzonych umysłowo

Publikacje
Autor książki „Społeczna przystosowanie dziecka lekko upośledzonego umysłowo” (1980) oraz 77 artykułów, rozdziałów i doniesień naukowych

Odznaczenia
Złota Odznaka Towarzystwo Walki z Kalectwem (1984)
Srebrny Krzyż Zasługi (1986)
Złoty Krzyż Zasługi (1988)
Nagrody Ministra
Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania (1972)
 
Źródło:
Gasik, W. i Pańczyk, J. (1997). Czołowi polscy pedagodzy specjalni oraz absolwenci PIPS i WSPS z lat 1971-1996. Warszawa: Wydawnictwo WSPS, str. 54-55